شناخت بازیگری (قسمت اول)
راز و رمز بازیگری
به راستی این سفر پر ماجرا برخوردار ازچه سحرو جادویست که میلیونها مرد و زن از کودک تا سالمند را با خود همراه می سازد!
و با وجود سختی و مشقاتش امید را همواره در دل محفوظ میدارد، که سالانه هزاران نفردوره دیده و فارغ التصیلان این رشته از آموزشگاه ها و دانشگاه ها، هنوز در آرزوی رسیدن در تکاپو هستند.
اما علت چیست که نتیچه حاصل نمی شود و سوارشدن بر این اسب سر کش مراد را ناممکن میسازد؟! علت را میتوان در رابطه هدف (بازیگری) با صاحب هدف (دانشجوی بازیگری) پیدا کرد.
در کلاس های بازیگری هنروسینما سعی بر این است تا با روشهایی کاربردی و به روز، گره از این مشکل باز نموده، راه را پیوسته در مسیرش طی، لاجرم مقصود را در آغوش بگیریم و اسب چموش مراد را لگام زنیم. بدیهی است برای دستیابی و فهم بهتر کلیه موارد بازیگری باید صبور بود.
بازیگری امریست که هم نیاز به استعداد دارد و هم برای بالقوه کردن و ظهور و بروز استعداد باید آموخت.
در ذهن شما چه میگذرد؟
سوال رایج بیشتر علاقمندان به رشته بازیگری این است که آیا توان بازیگر شدن را داریم یا خیر؟ در پاسخ باید گفت بسیاری اعتقاد دارند که بازیگری باید در استعداد افراد باشد و کارگردان ها و یا فیلمسازان در انتخاب بازیگر، فقط استعدادها را کشف می کنند. بدیهی است در تمامی رشته ها استعداد شرط اول و در اولویت است اما آیا کسانی که صرفا مستعد هستند نیازی به آموزش و کسب اطلاعات مربوط به رشته خود ندارند؟! استعداد سرعت دریافت آموزش را بالا می برد اما بازیگری امریست که هم نیاز به استعداد دارد و هم برای بالقوه کردن و ظهور و بروز استعداد باید آموخت.
آدمهایی با استعداد بالا، درصد موفقیتشان بیشتر است ولی بازیگری مثل دیگر رشته های هنری امری اکتسابیست و در مسیر یادگیری این تخصص باید تلاش کرد و آموزش دید. به طور قطع آنچه انسان را در مسیر رسیدن به هدف یاری میسازد انگیزه ی بالاست. اما چگونه میتوان انگیزه را بالا برد؟ توصیه من به علاقمندان این است که باریشه یابی هدف، و شناخت بهتر و موفقیت های حاصله از فعالیت مذکور، انگیزه خود را درمسیر رسیدن بالا برده و از طی کردن مسیر بازیگری لذت ببرید.
بازیگری در یک نگاه
آموزش بازیگری آموزش زندگیست، به همین دلیل کلیه ی آموزش های مربوطه نه تنها برای بازیگری، که برای زندگی کردن بهتر کاربردیست.
هنر بازیگری، هنریست که همگان میپندارند میدانند و توانایی انجامش را دارند. و این تفکربه آن دلیل است که بازیگری بازسازی لحظات زندگیست که همه تجربه کرده اند، و توهم به توانستن از آنجاست که بازیگر لحظاتی را به نمایش میگذارد که میتوان گفت، زندگی جاری همگان است.
کاراکتر میخندد، گریه میکند، فریاد میزند، عشق یا تنفر می ورزد و این موقعیتها را همگان بسیار تجربه کرده اند.
حال آنکه بازیگر تا رسیدن به نقش باید مسیری بس طولانی و تخصصی را با تحقیق سپری نماید تا به درجه آگاهی برسد و سر انجام در نقش محوله یا کاراکتر، حل شود و بیننده را به باور برساند.
انسان درمواقع عادی به صورت واقعی تحت تاثیر شرایط قرار میگیرد ولی بازیگر باید شرایط غیر واقعی صحنه را حسی و درونی کرده، واقعیت بخشد، و این ممکن نیست مگر با تکنیک و روشهایی که وی را در ایجاد لحظه های ناب و قابل باور برای بیننده یاری سازد.
در کتاب جدید بازیگری به قلم استاد داریوش موحد منتظر راه کارهای بازیگری باشید. (زمان و چگونگی ارائه این کتاب در وبسایت اطلاع رسانی خواهد شد)
به قلم استاد داریوش موحد
بدون دیدگاه