جلد چهارم کتاب متد هندسه بازیگری ( رهنمون های بازیگری )

جلد چهارم کتاب متد هندسه بازیگری

رهنمون های بازیگری

تالیف استاد داریوش موحد

کم گوی و گزیده گوی چون دُر/ تا زندک تو جهان شود پُر.

گزیده­گویی از نظر متخصصین روابط عمومی، روانشناسان، صاحب نظران و فرهیختگان ادب فارسی، یکی از مهمترین اصول مهارت­ های رفتاری و شروط تاثیرگذاری کلام است.

کتاب حاضر تحت عنوان رهنمون، مجموعه­ای از جملات کوتاه و تاثیر­گذار است، برای علاقه­مندان و پویندگان مسیر همیشه سبز هنرهای نمایشی.

طرح روی جلد، ترسیمی از دنیای بازیگری است.

 با کسب رخصت از بزرگان هنرکه ما را وامدار طی طریق خود کرده­اند، رهنمون­های بازیگری که چهارمین جلد و چکیده­ای از جملات طلائی مجموعه کتاب­ های متد هندسه بازیگری است را به مشتاقان این هنر ارزشمند تقدیم می­کنم، با امید اینکه نسل آینده بازیگران سرزمینم، مایة افتخار و مباهات ما باشند، چنانکه برخی از ایشان چنین بودند و نام و سلوکشان با فرهنگ و هنر این دیار پیوند خورده است.

فصول هفتگانه جلد چهارم  رهنمون های بازیگری

رهنمون های بازیگری، هندسه بازیگری، میم های طلایی، هنر ، هنرمند، هنرنمایشی، جذابیت، حرفه ای گری

انگیزه، استعداد، مثبت نگری، آرامش ، خلاقیت، تمرکز، هدف، ذهن بازیگر

میم بازیگری، حفظیات، پنجه ذهن، تخیل بازیگر، تجسم بازیگر، چشم سوم بازیگر، بدن بازیگر، مرکز ثقل بازیگر

فرم، ریتم، تمپو، بیان ­گفتاری بازیگر، بازیگر، آن بازیگر، خود بازیگر، بازیگری، بازیگر و احساسات، بازیگری مقابل دوربین، بازیگر ماشینی

نقش، کشف نقش، زندگی کردن نقش، حیوان نقش، مهندسی نقش، شخصیت، کاریزما، پروتوتیپ، تیپ، کاراکتر، پرسوناژ، آبسشن، خنثی بازی، فانتزی

وظایف بازیگر، متن، زمان، خوانش، مطالع، تحقیق، تمرین، قلق گیری، آکسسوار، آماده سازی، اجرا، برنامه ریزی

محیط، آداب و رسوم، فرهنگ، مکتب، سبک، رفتار، صبر، تدوین، شکست تا پیروزی

درک مطلب

هنر با عنصر خلاقیت زندگی را جلا می­بخشد و روح انسان را آرام می­سازد.

در این میان عشق، انگیزه ایجاد می­کند و پشتکار رمز پیروزی می­شود.

توصیه می­کنم درانتخاب رشته هنری، عجله نکنید و در صورتی که به چند رشته هنری علاقه­ مند هستید، در حد تجربه به هر یک بپردازید و با شناخت بیشتر و آگاهانه ­تر رشته­ هنری خود را انتخاب فرمایید. در نقش آفرینی­ ها مرحله آماده­سازی را جدی بگیرید. در­این مرحله به جای تلاش، تمرکز­ کنید.

به عنوان ­بازیگر خلاق باید به اثر چیزی بیفزایید و به متن روح عطا کنید. اگر به عنوان بازیگر حامل نقش، دیالوگ حفظ­ کنید و میزانسن اجرا کنید، شکست حتمی ست. متن را ابتدا درک، سپس حفظ و­ در ­ادامه زندگی کنید. مهمتر از عبارات، احساسات نهفته در آنهاست. از وظایف بازیگر حرفه ­ای آن است که زندگی را جذابتر زندگی کند. بهترین بازی در سینما آن است که به نا بازی و اتفاق شبیه باشد. احساس نمایشگری باید فدای طبیعی بودن شود. بازیگر خوب، حتی­ در یک عکس قابل شناسایی است. در نقش ­آفرینی­ ها عجله نکنید و قدر مکث­ ها را بدانید. گاه یک نفس، یک آه، یک فکر کوتاه و نگاهی معنا­دار از چندین سطر دیالوگ بهتر عمل می­کند. توصیف­ ها را به عمل تبدیل کنید.

کار اصلی بازیگر، توصیف وقایع نیست، انجام کُنش است. خود را در موقعیت، زمان، مکان و اتفاقات کاراکتر قرار دهید، احساسات سرازیر خواهند شد. آبسشن­ها را جدی بگیرید. ساب اَکت­ها میان اَکت­ های اصلی، بازی رادارای ضرب و آهنگ می­کنند. نقش منفی را با انگیزه­ های مثبت بازی کنید. از سیاه بازی کردن بپرهیزید.گروهی با نقش­های منقی هم ذات­ پنداری می‌کنند. بازیگری غواصی در عمق دریای نقش و پیدا کردن مروارید باور است، نه دست و پازدن در سطح آب. سطح، دیالوگها هستند و عمق، انگیزه های نهفته در آنها که باید کشف و تصویری شوند. خلاقیت عنصر هنر است و در وجود همگان هست، با خود باوری یه آن ها اجازه بروز دهید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


6 + = 9